Аслан, зиндагӣ шабеҳи саҳнаи театр аст. Ин саҳна ҳам барои ҳунарманд  ва ҳам барои  тамошогар  муқаддас буда, ҳар касе, ки рӯи он мебарояд, заҳмати зиёде мекашад, то ба назари бинанда худро хуб ва намуна нишон диҳад. Ҳар касе, ки ба олами вуҷуд меояд, рӯи саҳнаи зиндагӣ, нақши мушаххаси худро иҷро хоҳад кард.  Нақшҳо мусбату манфӣ, хубу бад, хирадманду ҷоҳил, одилу золим мешаванд. Ба ин хислатҳои инсонии рӯи саҳна танҳо ва танҳо тамошогар  баҳои ҳаққонӣ медиҳад. Офарандагони нақшҳо туфайли сифатҳои гуногуни худ ба олами ботинии бинанда таъсири амиқ мерасонад.

Мушкилоти мавҷудаи ҷаҳони муосир ҳар як мамлакатро водор мекунад, ки ба ҳифзи сарватҳои маънавӣ, аз ҷумла захираи зеҳнии миллат, таваҷҷуҳи хоса зоҳир намояд. Мавриди зикр аст, ки масъалаи амнияти зеҳнҳо, чун ҷузъи муҳоҷирати меҳнатӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, мавриди таҳқиқ қарор дода шудааст. Ин нуктаро 21-уми майи соли равон директори Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Хуршед Зиёӣ зимни суҳбати гирди миз, ки дар мавзӯи «Амнияти зеҳнӣ дар низоми амнияти миллӣ» баргузор шуд, таъкид намуд.