|
Пажуҳиш
|
|
There are no translations available.
МУРОДИФОТИ ИБОРАҲОИ ИСМИИ ИЗОФӢ ВА ИСТИФОДАИ ОНҲО ДАР «ЧОР ДАРВЕШ»
Дар забоншиносии тоҷик тадқиқи мавзуи ибора бо номи як қатор муҳаққиқон, ба монанди Д.Т. Тоҷиев, Н. Маъсумӣ, А. Халилов, Р. Ғаффоров, А. Мирзоев, С. Абдураҳимов, М. Акрамов, Ф. Зикриёев ва дигарон иртибот дорад. Муҳаққиқони зикршуда ба масъалаи муродифоти қолабҳои мухталифи ибора махсус таваҷҷуҳ накарда бошанд ҳам, дар баъзе мавридҳо дар хусуси бо ҷумлаи пайрави муайянкунанда ва ибораҳои сифати феълӣ ифода кардани айни як муносибати маъноию грамматикӣ нуқтаи назарашонро баён кардаанд. Таълифоти нисбатан наву тоза ва боэътимод ба қалами профессор Б. Камолиддинов мансуб аст.
Дар асари мазкур профессор Б. Камолиддинов қолабҳои зерини ибораҳои исмиро ба риштаи таҳлил кашидааст:
(1) бачаи чашмаш сиёҳ,(2) ҳуҷумкунандагони боргоҳи амир,(3) сабзаҳои лаби кишт,(4) марде қоматбаланд,(5) ангуштони дароз-дарози мардона [2, 68-146].
|
|
Пажуҳиш
|
|
There are no translations available.
РӮҲИ СОЗАНДАГӢ ВА ЭҲЁИ СУННАТИ ХИРАДГАРОИИ МИЛЛӢ
Мо ба гузашта ба хотири парастиши содалавҳонаи ниёгон не, балки барои тақвияти рӯҳи созандагӣ, бузургдошти хотираи нахустаҷдоди роҳкушои мо, ки дар дарозои таърих ба иқдомҳои нав камар баста, ба дастовардҳои бузурги ғайриодӣ ноил гаштаанд, рӯ меоварем. Охир, як сарчашмаи воқеии худшиносии миллӣ, қабл аз ҳама, бунёди давлати соҳибистиқлол, ваҳдати миллӣ, рӯ овардан ба гузаштаи пурифтихор, ҳифзи тамаддуни мероси фарҳангии ниёгон ва поси хотири шахсиятҳои тавонову фарзандони бузурги миллат мебошад».
Эмомалӣ Раҳмон
Пешвои миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳошияи 1100 –солагии давлати Сомониён суханронӣ намуда, донистани таърих, тамаддун ва фарҳангу адабиёти миллатро омили асосии таҳкими ваҳдат, давлатдорӣ ва истиқлоли миллӣ шумориданд ва зиёиёнро даъват намуданд, ки «ба умқи ҳазорсолаҳои дури таҳхонаҳои сокиту пурасрори таърих» роҳ пайдо кунанд, таърихи миллатро омӯзанд ва дурдонаҳои тамаддуну фарҳанг ва адабиёти миллатро дастраси ҳамагон қарор диҳанд. Дар ин амали хайр, пеш аз ҳама, худи Сарвари давлат иқдом намуданд ва силсилаи китоби «Тоҷикон дар оинаи таърих»-ро доир ба таърихи миллат навиштанд ва перомуни кору амал ва фаъолияти эҷодию сиёсии абармардони таърихи миллат чун Куруши Кабир, Спитамен, Зардушт, Имоми Аъзам, Исмоили Сомонӣ, Абӯалӣ ибни Сино, Ҷалолуддини Балхӣ, Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ,Камоли Хуҷандӣ, аллома Аҳмади Дониш, аллома Садриддин Айнӣ, академик Бобоҷон Ғавфуров ва дигарон асари мондагори хеш - «Чеҳраҳои мондагор»-ро таълиф карданд. Аллома Иқболи Лоҳурӣ барҳақ фармудааст:
|
|
|
Пажуҳиш
|
|
There are no translations available.
ДАР ТАРБИЯИ ФАРЗАНД ҒОФИЛ БУДАН РАВО НЕСТ
Фарзанд меваест зи шохи дарахти умр. Чун ин дарахт хуб парвариш гардад, меваи ширин хоҳад дод. Қабул гардидани «Қонуни масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» аз ҷониби Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муазами миллат, президенти Ҷумҳури Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон иқдоми хуб ва ба маврид буд дар тарбияи фарзанд. Зеро кӯдакон ояндаи моянд ва барои ояндаи дурахшон, қабл аз ҳама фарзанди оқилу доно, дурандеш ва миллатдӯсту ватандӯстро бояд тарбия кард.
Бузургмеҳри Ҳакимро (вазири Нӯшервони Одил) пурсидаанд, ки аз неъматҳои дунё кадом чиз хуштар аст? Ӯ чунин ҷавоб додааст: «Се чиз: яке фарзанди солеҳ, дуюм зиндагӣ аз касби ҳалол, сеюм зани некирода ва хушрафтор».
|
|
Пажуҳиш
|
|
There are no translations available.
ХОСИЯТҲОИ БИОЛОГИЮ ТИББИИ САБЗИИ КИШТШАВАНДА
Сабзӣ растании бехмевадори дусолаест аз оилаи чатргулҳо. Решааш ғафс, серобу сершира мебошад. Яке аз сабзавотҳои маъмултарин дар байни мардум ба шумор меравад. Бехмевааш гуногуншакл (дукшакл, ғӯташакл, гирда ё конусшакл) ва гуногунранг (зард, сурх, норинҷӣ, норинҷии сурхтоб, сафед, бунафш) буда, вазнаш аз 30 то 200 г мешавад. Пояи сабзии дусола сершоха буда, то 100 см қад мекашад. Баргаш зоҳиран сегӯша, гулаш дуҷинса, хӯшагулаш чатрмонанд буда, гулбаргҳои гули канории чатр сафед ё зардтоб, гули марказии чатр одатан сурхи баланд мешавад. Мевааш гирдаи дарозрӯя ва аз ду паллатухм иборат аст. Сабзӣ фақат соли дуюм гул карда, тухм мебандад.
|
|
