|
|
Пажуҳиш
|
|
ТАРБИЯИ ЭСТЕТИКИИ ХОНАНДАГОН ДАР ҶАРАЁНИ ТАЪЛИМИ БИОЛОГИЯ
Тарбияи эстетикӣ ҳамчун ифодаи иҷтимоӣ - педагогӣ маънои ташаккули завқи эстетикӣ ва идеали шахсият, инкишофи қобилияти ҳисси зебоӣ нисбат ба ҳодисаҳои воқеият, инчунин фаъолияти эҷодии мустақилонаи инсонро дорад, ки он ҳанӯз аз синни томактабӣ оғоз меёбад. Дар тарбияи эстетикӣ мақоми мактаб калон буда, он дар ҷараёни таълим, хусусан, дарсҳои биология, маҳфилҳо, корҳои беруназсинфӣ ва беруназмактабӣ амалӣ мегардад. Хонандагон дар рафти экскурсияҳои биологӣ моҳияти зебоиҳои табиатро дарк карда, ин ҷиҳатро бо воқеияти ғайриэстетикӣ муқоиса мекунанд.
Тарбияи эстетикӣ дар ташаккули маънавии хонандагон саҳм гузошта, дар замири онҳо майлу хоҳиши эҷодкорӣ ва зебоипарастиро бедор мекунад. Масалан, муаллими биология дар дарсҳои ботаника дар вақти омӯзиши асрори табиат диққати хонандагонро ба зебогии муҳити атроф ҷалб карда, дар бораи бартарии набототу растаниҳо дар табиат маълумот медиҳад. Бо ҳамин васила хонандагон моҳияти асрори табиатро дарк карда, зебогии табиатро дуруст дарк карда метавонанд.
|
|
|
Пажуҳиш
|
|
CИФАТҲОИ ЛОҶУВАРДИ БАДАХШОН ВА МАЪЛУМОТЕ ЧАНД ДАР БОРАИ ОН
Зери мафҳуми «Бадахшон» аксар вақт сарзамини Вилояти Мухтор- и Кӯҳистони Бадахшон (ВМКБ) дар назар дошта мешавад. Дар асл то охири асри ХIХ (1895- шартномаи байни Русия ва Англия) Бадахшон як кишвари бисёр калони кӯҳистонӣ, яке аз ватанҳои аслии тоҷикон дар шимоли Афғонистони имрӯза будааст.
Сарзамини Бадахшон кишвари саросар кӯҳистон, бо маъданҳои нодир машҳур, боду ҳавои тоза ва мардумони шуҷоъ маълум буд. Академик А.Е. Фереман чунин навишта буд: «Дар тӯли таърихи дуру дарози маданият як санг-лоҷуварди кабуди дурахшони сарзамини Бадахшон мегузарад, ки он бо роҳҳои душворгузари корвонҳо то ба Миср, Чин ва Руму Византия бурда мешуд». 1[7-267-268]
|
|
Пажуҳиш
|
|
ИҶЛОСИЯИ САРНАВИШТСОЗ
Тоҷикистони соҳибистиқлолу азизи мо имрӯзҳо ду ҷашни бузургро, ки барои кишвари мо ин ҷашнҳо дорои марҳилаи сарнавиштсоз мебошанд, таҷлил дорад.
Тоҷикистон маҳз баъд аз баргузории Иҷлосияи 16-уми Шурои олии Тоҷикистон (1992) ба истиқлолияти миллии худ таҳким бахшид. Ваҳдати миллии мо (1997) Тоҷикистонро ҳамчун кишвари соҳибистиқлол ба ҷомеаи ҷаҳонӣ муаррифӣ намуд.
Аз рӯзи нахустин роҳбарияти кишвар интихоб шудани Эмомалӣ Раҳмон вазифаҳои волои худро дар ташаккули ҳадафҳое, ки миллатро муттаҳид сохта, барои расидан ба марҳиллаҳои нави истиқлол илҳом бахшида тавонист.
Ин марҳиллаҳо на танҳо тақозои масъалаҳои дохилии давлатдории ҷавон, балки даъвати замони нав ҳам буд, ки ба таври тезутунд дар назди иқтисодиёти дар ҳолати рушд қарордошта ва демократияи куҳану ҷавон арзи вуҷуд кардааст.
|
|
|
Пажуҳиш
|
|
ОҚИБАТИ ГАРАВИШ БА РАВИЯҲОИ ТУНДГАРОӢ
Дар замони имрӯз яке аз масоили муҳим ва мубрами ҳифзи Истиқлолияти давлатӣ, Ваҳдати миллӣ ва якпорчагии Тоҷикистон азиз ба шумор меравад. Дар ин замина моро зарур аст, ки аҳли ҷомеа, хоса ҷавононро аз равандҳои муосири ҷаҳонишавӣ ва созмону гурӯҳҳои бадкешу ифротгаро огоҳ намоем, то ба доми омиқи ин қабил афроди тундраву беватан гирифтор нагарданд.
Барои ҷилвагирӣ аз бегонашавӣ ва дигар падидаҳои номатлуб маро мебояд, ки ҳисси худшиносӣ ва ифтихори миллии ҷомеаро баланд бардорем. Аз ин рӯ, лозим донистем, ки пиромуни ин мавзӯъ чанд нуктаро баён дорем, то заррае ҳам бошад, дар ин ҷода саҳмгузор гардем.
|
|
Пажуҳиш
|
|
ПАЙДОИШ ВА ИНКИШОФИ ДОНИШҲОИ ФИЗИКӢ ДАР МАСЪАЛАИ ФАҲМИШИ АТОМИСТИКА, ФАЗО ВА ВАҚТ ДАР ДУНЁИ ҚАДИМ
Аввалин унсурҳои донишҳои физикӣ ба монанди донишҳои риёзӣ, ситорашиносӣ ва пизишкӣ дар кишварҳои Шарқи Қадим – Бобулистону Эрони Қадим, Мисру Ҳиндустон ва Чини Қадим 5000 сол пеш мо пайдо шудаанд. Масалан, ростхатта раҳн шудани нур назаре ба шумор меравад, ки таърихи беш аз 5000 сола дорад ва дар кишварҳои Шарқи Қадим маълуми донишмандон буд.
Бояд гуфт, ки барои илми ситорашиносӣ донишҳои риёзӣ лозим бошад, барои дар амал тадбиқ намудани назария иҷрои олоти ситорашиносӣ ба монанди “устурлоб” ва ғайра, инчунин донишҳои физикӣ лозим аст. Масалан, зуҳури ситораи Шабоҳанг (Корвонкуш, Сириус) мисриёнро аз оғози кишту кор хабар медод. Туғёни мавсимии дарёи Нил бошад, назарияи донишҳои ситорашиносӣ, риёзиёт ва илмҳои табииро ба миён оварда буд. Дарёнавардон, ки барои донистани самтҳои олам ва вақти дақиқ ниёз доштанд, бидуни донишҳои физикӣ натанҳо дарёнавардӣ, балки киштӣ сохта наметавонистанд. Дар ин хусус, бозёфтҳои таърихию бостоншиносӣ (дар Байнаннаҳрайн, Эрони қадим, Миср, Ҳиндустон ва Чин) шаҳодат медиҳанд. Бо мурури замон дар баробари аҳамияти амалии донишҳои риёзӣ ва ситорашиносӣ донишҳои илми табии низ афзуд.
|
|
|
|
|
|
|
Страница 19 из 32 |
