ЗАБОНОМӮЗӢ - АМРИ ЗАМОН

Тайи даҳсолаи ахир Ҷумҳурии Тоҷикистон тадриҷан ба марҳилаи комилан ҷадид ва болотари рушд ворид гардида истодааст, ки он вазифа ва аҳдофи навтару муҳимтареро ба миён мегузорад. Ин нуқтаи муҳимро имрӯзҳо ҳар нафар шаҳрванди кишвар аз Паёми навбатии Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии кишвар дарку маърифат менамояд. Дар Паёми Сарвари давлат нуқтаҳои муҳиме ҳастанд, ки ба ин масъала ишорат менамоянд. Дар Паём вазъи кунуни рушди соҳаҳои асосии ҳаёти кишвар    дар партави равандҳои муосири ҷаҳонӣ баррасӣ мешавад. Воқеан, паёмадҳои равандҳои ҷаҳонӣ ба рушду инкишофи ҷумҳурии мо, ки ҳамасола равобити иқтисодию иҷтимоӣ ва фарҳангию сиёсиаш бо кишварҳои хурду бузурги ҷаҳони муосир дар ҳолати рушди пайваста аст, бетаъсир нахоҳад буд.

Анализ обзора зарубежных СМИ

Анализ обзора зарубежных СМИ о деятельности недальновидных представителей интеллигенции показывает, что вопреки здравому смыслу на  службе  исламского интернационала  по зову радикалов воплотились демократы-вольнодумцы, нашедшие приют в некоторых государствах Европы.  Речь идёт об опасном сращивании исламо-демократического альянса, которого в обиходе иначе  как «двуликим Янусом» в силу несовместимости   этих идей с реальностью не называют. Этот серьезный вызов современной политологии,  не знающей практики,  оперирующей исключительно на слияние идеи исламской политической культуры средневековья и либеральной демократии.

Дар замони муосир баъзе аз доираҳои манфиатҷӯй ба хотири расидан ба ҳадафҳои нопоки худ дини мубини исломро ҳамчун ниқоб истифода бурда, бо ҳар роҳу восита мехоҳанд мардумро ба амалҳои ношоиста, бадбиниву ҷоҳилӣ, хурофотпарастӣ, таҳаммулнопазирӣ, тақлидкорӣ ба либосҳои бегона роҳнамо созанд.

Шуъбадабозӣ ва кӯлоҳпӯшонии Маҳмудхон Аббосович Бурҳоновро дар муҳити тиҷоратии кишварҳои Халиҷи  Форс ҳама медонанд. Шахсест орӣ аз ҳама усулу меъёрҳои инсонӣ. Чун дар бозорҳои ин кишвар ҷалғуза мефурӯшад ва боз ҳам дар байни савдогарони русзабон ба сифати каҷзабонӣ ба ҳайси мутарҷим миёнҷигарӣ мекунад, айёриаш ба ҳама худиву бегона маълум аст.

Дар маҳаллаи мо расм шудааст, ки ҳар овозаи аз ҳақиқат дурро ба кампирҳои лаби об пайванд медиҳанд. Паём.нет, ин сомонаи ифротии беурзаву нангро низ ба хабаррасони дурӯғҳои ёвагӣ ҳавола мекунанд. Чунончи, хабаре паҳн кардаст бо номи “Саъдӣ командир”-ро кӣ кушт?», ки таҳлили сатҳии он нишон медиҳад, ки чӣ туҳмате ки бофтааст ба сари шахсиятҳои муътабар рехтааст.  Ба чанд далел мо ин хабарро қотеъона рад мекунем:

Наҳзатиёни беномусу ватанфуруш баъди фош шудани руи аслии онҳо низ кушиши боз ноором намудани Ватани маҳбубамонро доранд. Ба ин мақсади нопоки худ асло нахоҳанд расид. Ин паёмро ҳамаи мо шаҳрвандони Тоҷикистон ба кулли наҳзатиён ва хоҷагони хориҷии онҳо расониданием.
Тоҷикистон ҳамчун давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона марҳила ба барҳила рушд ёфта, сол ба сол вазъи некуаҳволии мардум хубтар гардид. Ҳар як соли сипаришуда соли пешравӣ, соли бурдбориҳо ва соли комёбиҳои Тоҷикистон дар арсаи байналхалқӣ гардида истодааст, махсусан соли 2018.

Андешаҳо перомуни Паёми навбатии Пешвои миллат

Дар Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки санаи 26-уми декабри соли 2018 дар толори калони “Кохи Сомон”-и Бӯстонсарои шаҳрии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ироа гардид, самтҳои асосии сиёсати дохиливу хориҷии ҳукумати кишвар баён гардиданд. Паёми навбатии Пешвои миллатро устодону кормандони донишгоҳ муташаккилона ба таври мустақим тамошо намуда, аз нуктаҳои асосӣ ва мазмуну муҳтавои он огоҳ гардиданд. Дар зер андешаву назари чанде аз устодони донишгоҳро дар ин хусус пешкаш менамоем.