БА ДУШМАНҲО НАШОЯД КАРД РАҲМАТ

Ҷаласаи Дафтари институти демократӣ ва ҳуқуқи инсони Созмони амният ва ҳамкории Аврупо (САҲА), ки ҳамасола  пиромуни баррасии иҷрои уҳдадориҳо оид ба андозагирии инсонӣ баргузор мешавад, имсол 10-уми сентябр дар пойтахти Полша – шаҳри Варшава оғоз гардид. Боиси таассуф аст, ки дар радифи намояндагони воломақоми мамолики ҷаҳон чанд тан аз террористону ифротгароён – хоинони миллату давлати тоҷикон, аз қабили Муҳиддин Кабирӣ, Вайсиддин Одинаев, Шоҳнаими Карим, Сулаймони Орзу низ дар ин нишаст ширкат намуданд.

ИШТИРОКИ ФАЪОЛОНАИ ДОНИШҶӮЁНУ ОМӮЗГОРОН ДАР ШАНБЕГИИ УМУМИНОҲИЯВӢ

Рӯзи 15-уми сентябр беш аз 150 нафар донишҷӯёну устодони Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С. Айнӣ дар шанбегии умумии ноҳияи Исмоили Сомонӣ ширкат намуданд.

ВОХӮРИИ ҚИСМИ ТАРБИЯИ ДОНИШГОҲ БО ДОНИШҶӮЁНИ СОЛИ АВВАЛ

Бо мақсади баланд бардоштани фарҳанги либоспӯшӣ ва худшиносии миллии донишҷӯён рӯзҳои 12-14 сентябри соли ҷорӣ дар толори бинои асосӣ вохӯрии масъулини Раёсати донишгоҳ бо муҳассилини курси якуми шуъбаи рӯзонаи факултетҳо баргузор гардид. 

АЗ ПАНОҲИ ТЕРРОРИСТОН БАР ПАНОҲИ ВАТАН ОЕД!

Вазъи сиёсии ҷомеаи ҷаҳонӣ ба гунае бошиддат тағйир меёбад, ки пешгӯии раванди ҳодиса ва воқеаҳо имконнопазир мегардад. Як-ду даҳсола пеш кӣ тасаввур карда метавонист, ки Сурияву Ироқ, Лубнону Яман ба минтақаи ҷангу даҳшат табдил мегарданд ва ё дар Амрикову Инглистон, Фаронса ва дигар давлатҳои Аврупо ҳодисаҳои террористӣ ба вуқӯъ мепайванданд. Зуҳури гурӯҳҳои даҳшатафкани  «Ҳизб-ут-таҳрир», «Ал-қоида», «Ҳаракати исломии Туркистони шарқӣ», 

НАМОИШИ КИТОБ БАХШИДА БА ИСТИҚЛОЛИ КИШВАР

Рӯзи 8-уми сентябр бахшида ба 27-умин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар саҳни Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ намоиши китоб баргузор гардид.

Дар чорабинии мазкур асарҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва китобу дастурҳои тозанашри устодону олимони донишгоҳ ба маърази тамошо гузошта шуд. Устодону муҳассилини донишгоҳ бо табъи болида ва шукру қаноатмандӣ аз ваҳдату шукуфоии кишвари соҳибистиқлол аз намоишгоҳ боздид ба амал оварда, таассуроти нек бардоштанд. Қобили зикр аст, ки намоиши китоб ва дастовардҳои илмиву

ВАҲДАТ ВА ИСТИҚЛОЛИ МИЛЛӢ

Ҳудуди ҷуғрофии Тоҷикистони кунунӣ ҳамчун сарзамини куҳан ва соҳиби тамаддуни ғанӣ аз замонҳои қадим дар харитаи сиёсии ҷаҳон арзи вуҷуд дошта,  маълуму машҳур буд. Ин сарзамини ниёгон таърихи ҳазорсолаҳо дорад, ки дар он халқи тоҷик чандин сохти давлату давлатдориро аз сар гузаронида, таҷрибаи бойро аз бар кардааст. Бо амри таърих давлатҳои сершумори хурду калон паси якдигар аз арсаи таърихӣ рафтаанд, ҳар кадоми онҳо нақши

ХУДШИНОСӢ – РИСОЛАТИ АСЛИИ РАВШАНФИКР

Худшиносӣ сарчашмаи шинохти арзишҳои маънавӣ, моддӣ ва  фарҳангии миллат, арҷгузорӣ ва эҳтиром ба таърих, фарҳанг, забон, адабиёт, расму оин, ҷашнвораҳо, анъанаҳо, дин ва тамаддун аст. Худшиносӣ эҳсос ва виҷдони шахс дар роҳи беҳдошти асолати миллӣ, дўст доштани миллат ва ватани худ, пос доштани шараф ва номуси миллат мебошад.

Ба андешаи бисёр муҳаққиқон худшиносӣ ду зинаи асосӣ дорад, ки ин худшиносии фардӣ ва худшиносии иҷтимоӣ мебошад. Худшиносии фардӣ дараҷаи ташаккули ҷаҳонбинӣ, худогоҳӣ ва анъанавии як фард буда, худшиносии иҷтимоӣ дараҷаи худогоҳӣ ва хештаншиносии афроди ҷомеа маҳсуб мешавад.