Мақоми сеюми донишгоҳи мо дар озмун

Дар озмун доир ба сохтмони беҳтарин майдончаи варзишӣ, ободонию кабудизоркунии кӯчаву хиёбон, бунёди гулгаштҳо ва сифати корҳо, ки миёни якчанд мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳру ноҳияҳои тобеи ҷумҳурӣ, вазорату идораҳо, ташкилоту муассисаҳои давлатӣ ва донишгоҳҳои кишвар баргузор гардид, донишгоҳи мо мақоми сеюмро касб намуд.

Дар бинои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти раёсати

Пояи хушбахтӣ ва рушди миллат

Сулҳу ваҳдат вожаҳоеанд, ки ҳамеша дилчаспу дилнишин ва бо лаҳни шево садо дода, шунавандаро ба андеша водор месозанд. Сулҳ оштиву фарзонагӣ, якдигарфаҳмӣ ва толиби осоиштагӣ будани мардумро таҷассумгар аст. Ваҳдат ба ҳам омадан, сар аз як гиребон бурун овардан, ҳамдигарфаҳму поктинату миллатдӯст будан мебошад. Ваҳдат беҳтарин неъмати ҳаёт, орзуву армон, таҳкими давлат, наҷоти миллат, нумӯи даврон, ҳастии инсон дар ҳар макону

Бо ифротгароён чӣ гуна мубориза бояд бурд?

Ҳадисамо Ғоибова, донишҷӯи факултаи таърих

Ҳодисаҳое, ки дар Ироқу Сурия, Афғонистону Покистон, Исроилу Фаластин ва дигар мамолики ҷаҳон рух дода истодаанд мо-ҷавононро ҳушдор медиҳанд, ки ғофил набошем. Зеро ҳар як ҳодисаи таърих дарсест барои одами оқил. Ҷанги шаҳрвандие, ки дар ҷумҳурии мо шуд, кишварро, чи аз ҷиҳати иқтисодӣ ва чи аз ҷиҳати маънавӣ, ба чандин даҳсола қафо партофт. Дар давраи ҷанги

Аз худшиносии миллӣ то Зиракии сиёсӣ

Таҳаввулоти ҷаҳони муосир дар омехтагӣ бо бозиҳои сиёсӣ манфиатҳо ва ҳадафҳои стратегии гурӯҳҳо ва давлатҳои муайянро дар худ инъикос менамоянд. Олами сиёсии ҷаҳони муосир либоси навро ба бар кардааст ва «бозиҳо»-яш зери ниқоби ранга амалӣ мешаванд. Ин раванд аз давлатҳо ва миллатҳои рӯ ба тараққӣ ва нисбатан хурд талаб менамояд, ки механизми ҳимояи манфиатҳои худро

Хизмат ба Ватан чӣ гуна бошад?

Ҷаннат Раҷабова, донишҷӯи соли 3-юми факултаи химия

Аслан, вақте ки гап дар бораи хизмати Ватан меравад, бисёриҳо хизмати аскариро пеши назар меоранд, ки асосан, мардон дар сафи қувваҳои мусаллаҳ хизмат мекунанд. Албатта, занҳо ҳам ҳастанд, вале дар муқоиса бо мардҳо хеле каманд. Агар рӯякӣ назар намоем, гӯё занҳо ба Ватан хизмат намекунанд. Вале дар ин масъала агар амиқтар

Диктанти беҳтарин

5-уми октябри соли равон ба ифтихори Рӯзи забон ва арҷгузорӣ ба забони тоҷикӣ соати 9⁰⁰ дар Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садридди Айнӣ бо ҷалби тамоми омӯзгорону кормандон ва донишҷӯён диктант гирифта шуд. Раёсати донишгоҳ ба хотири дастгирии ин ташаббус ва ҳавасманд гардонидани омӯзгорону донишҷӯён аз натиҷаи диктант натиҷагирӣ намуда, диктантҳои беҳтаринро дар байни омӯзгорон ва донишҷӯён

Озмуни «Беҳтарин донандаи таърих»

Садорати факултети таърих тибқи нақша чорабиниҳои қисми тарбия санаи 21.10.2017 байни донишҷӯёни соли аввал озмуни «Беҳтарин донандаи таърих» гузаронид. Озмун аз панҷ шарт: «Аз рӯи аксҳо муайян намудани шахсиятҳо таърихи», «Посух гуфтан ба саволҳои тестӣ», «Шарҳ додани  аксҳои таърихӣ», «Шарҳ додани  мафҳумҳои таърихӣ» «Посух гуфтан ба саволҳои тестӣ дар барнома» иборат буд, ки дар он курсҳои 1«А»,«Г»,«Ғ», 1«Д» иштирок доштанд.