Пояндаву безавол

Ҳодисаи фараҳбахши 9-10 марти соли 2018-сафари давлатии Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон Шавкат Мирзиёев ба Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамагонро масрур сохт.

Дар рафти мулоқот ва музокироти самарабахш,ки дар фазои олии дӯстона ва созанда байни Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон, муҳтарам Шавкат Мирзиёев ва Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам

Бархез, то ниҳем сари худ ба пои дӯст

Оини меҳмону меҳмондорӣ дар зиндагии аҳли башар, хусусан, дар кишварҳои машриқзамин таърихи бениҳоят қадима дорад. Мавҷудияти ин анъанаҳои хос дар девор нигораҳои Бесутун ва тахти Ҷамшед ба таври тасвироти муассир ва бо як санъати баланди беназир инъикоси худро ёфтааст. Ин расмҳои мунаққаш бозгӯй аз доштани фарҳанги баланд, урфу одати неку

Дӯстиро ҷустуҷӯ дорем мо

Мардуми тоҷику ӯзбек аз қадимулайём дӯст ва хешу табор буданд ва ҳастанд. Ин иқдоми некро сарварони имрӯзаи Тоҷикистону Ӯзбекистон идома мебахшанд. Ду халқи бо ҳам дӯст ва бародар солҳои охир то ҷое аз ҳамдигар дур буданд, дар орзуи дидани хешу табори худ интизориҳо мекашиданд. Бо ибтикори Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон,

Решапайванд

Беш аз панҷ аср муқаддам ду шахсияти шинохтаи илму фарҳанг Абдураҳмони Ҷомӣ ва Алишер Навоӣ дӯстии ду халқи бародарро дар ашъорашон васф намуда буданд ва ин дӯстӣ то ба имрӯз идома дорад. Тоҷикистон бо Ӯзбекистон беш аз 1161 км сарҳад дорад ва ин ду миллат дар ҳамсоягии якдигар зиндагии осоишта доранд. Расму оини ин ду халқ як буда, дар

УМЕД АЗ ҶАВОНОН

«Итминони комил дорам, ки ҷавонони ватандӯсти мо минбаъд низ бо ҳисси баланди худшиносиву худогоҳии миллӣ, зиракии сиёсӣ ва маърифати баланди ҳуқуқӣ ҷиҳати пешрафти Ватани муқаддаси худ, густариши ваҳдати миллӣ, таъмини суботу оромӣ ва таҳкими истиқлолияти давлатӣ аз худ ташаббусҳои созанда нишон дода, ҷиҳати боз ҳам мустаҳкам гардидани

ВАҲДАТ-ПОЯНДАИ САОДАТИ МИЛЛАТ АСТ

Тоҷикистон яке аз кишварҳои қадимтарини мутамаддини олам мебошад, ки аз замонҳои қадим то кунун дар харитаи сиёсии ҷаҳон арзи вуҷуд дорад ва маълуму машҳур аст. Ин сарзамини ниёгон таърихи ҳазорсолаҳо дорад, ки дар он халқи тоҷик чандин сохти давлату давлатдориро аз сар гузаронида, таҷрибаи бойро аз бар кардааст. Бо амри таърих давлатҳои

Дурри дарӣ

Эҳтироми забон-эҳтироми миллат

Забон яке аз арзишҳои асосии миллӣ ба шумор меравад. Дар баробари дигар муқаддасоти миллӣ забони тоҷикӣ ҷойгоҳ ва мақоми шоиста дорад. Забон ягона воситаи гуфтугӯест, ки одамонро ба ҳам муттаҳид месозад. Забони тоҷикӣ дар тӯли таърих ба шебу фарозҳои зиёд мувоҷеҳ гардидааст. Олимон ва пажӯҳандагони соҳаи забоншиносӣ нахуст давраи