Аслан, зиндагӣ шабеҳи саҳнаи театр аст. Ин саҳна ҳам барои ҳунарманд  ва ҳам барои  тамошогар  муқаддас буда, ҳар касе, ки рӯи он мебарояд, заҳмати зиёде мекашад, то ба назари бинанда худро хуб ва намуна нишон диҳад. Ҳар касе, ки ба олами вуҷуд меояд, рӯи саҳнаи зиндагӣ, нақши мушаххаси худро иҷро хоҳад кард.  Нақшҳо мусбату манфӣ, хубу бад, хирадманду ҷоҳил, одилу золим мешаванд. Ба ин хислатҳои инсонии рӯи саҳна танҳо ва танҳо тамошогар  баҳои ҳаққонӣ медиҳад. Офарандагони нақшҳо туфайли сифатҳои гуногуни худ ба олами ботинии бинанда таъсири амиқ мерасонад.

Ҷумҳурии Тоҷикистон пас аз соҳибистиқлолӣ дар баробари инкишоф додани соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқи мамлакат ба ташкилотҳои гуногуни сатҳи ҷаҳонӣ ҳамкориро ба роҳ монда, дар як муддати кӯтоҳ аъзои якчанд созмони бонуфуз гардид.

Мушкилоти мавҷудаи ҷаҳони муосир ҳар як мамлакатро водор мекунад, ки ба ҳифзи сарватҳои маънавӣ, аз ҷумла захираи зеҳнии миллат, таваҷҷуҳи хоса зоҳир намояд. Мавриди зикр аст, ки масъалаи амнияти зеҳнҳо, чун ҷузъи муҳоҷирати меҳнатӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, мавриди таҳқиқ қарор дода шудааст. Ин нуктаро 21-уми майи соли равон директори Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Хуршед Зиёӣ зимни суҳбати гирди миз, ки дар мавзӯи «Амнияти зеҳнӣ дар низоми амнияти миллӣ» баргузор шуд, таъкид намуд.

Основатель мира и национального единства - Лидер нации, Президент Республики Таджикистан, уважаемый Эмомали Рахмон со дня его назначения на пост Главы государства для обеспечения единства страны, построения национального единства,

восстановления и преодоления послевоенной разрухи, установил дружеские, конструктивные отношения и взаимовыгодное сотрудничество со всеми странами мира, основанные на взаимном уважении и равенстве.

Дар таърих ягон давлат дар фазои холӣ аз кашмакашу талошҳои пайваста ва қурбониҳои бешумор ба вуҷуд наомадааст. Аз ҷумла, таъсисёбии кишваре бо номи Тоҷикистон дар соли 1924 ҳамчун давлати худмухтор дар тобеияти Ӯзбекистон ва соли 1929 чун кишвари алоҳида осон набуд. Зеро тоҷикон бештарини сокинони Осиёи Марказиро ташкил дода, қадимтарин миллати муқимии ин минтақа бошанд ҳам, чашми нотавонбинон онҳоро намедид.

Воқеаҳои ахири марзӣ миёни Тоҷикистон ва Қирғизистон дар расонаҳо баҳсҳои калонро ба миён овард. Ҳаминро бояд гуфт, ки бар пояи маълумот ва ҳуҷҷатҳои расмӣ ин сарзамин сирф сарзамини тоҷикон мебошад.

Рӯзҳои 29 – 30 апрели соли равон дар марзи Тоҷикистону Қирғизистон низоъҳои марзӣ ба миён омад, ки чандин нафари кушта ва садҳо нафар захмиро дар пай дошт. Мо атрофи ҳодисаҳои ахири марзӣ, таъсири шабакаҳои иҷтимоӣ ба фазои иттилоотӣ, ва ҷанги иттилоотии ду кишвар бо коршиносон ва Ходимони илмии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Шералӣ Ризоён ва Ризо Баҳромзод суҳбат намудем, ки фишурдааш пешкаш мегардад.