“Ҳаёт як бор меояд”

Чунин ном дошт саҳнае, ки баъди зуҳри имрӯз, 11-уми май меҳмонон аз ноҳияи Панҷакент дар толори Донишгоҳи омӯзгории Тоҷикистон намоиш доданд.

Саҳнаи диданиву шуниданӣ дар ин бора ки чӣ бояд кард, то насли ҷавон рӯ ба ормонҳои фарҳангӣ дошта бошад, на ки фикри пайвстан ба гуруҳҳоеро дар сар парварад, ки аз онҳо ба ин ҷомеа нафъе нест.

Таҳиягарони саҳна бар ин назаранд, ки танҳо омӯзиш

Баррасии 1328 маърӯзаи илмии устодон ва донишҷӯён дар конфронси  апрелии соли равон

Муовини Ректори Донишгоҳи омӯзгории Тоҷикистон, профессор Абдусамад Муллоев иттилоъ дод, ки имсол дар конфронси илмии апрелӣ аз ҷониби устодони Донишгоҳ 603 маърӯза ва аз тарафи донишҷӯёни факултаҳои гуногун 725 маърӯза пешниҳод ва баррасӣ гардид.

Ин конфронс рӯзи 17-уми апрел оғоз ва 20-уми апрел ба анҷом расид. Бино ба гуфтаи Муовини Ректори Донишгоҳ  устодони ин боргоҳи маърифату дониш дар қиёс ба як

Ғолибият насиби кӣ шуд?

21-апрели соли равон бозии дӯстона дар риштаи волейбол миёни донишҷӯёни тоҷик ва туркмени донишгоҳ бо ташаббуси сафорати Туркманистон ва муовини ректор оид ба робитаҳои байналмилалӣ Розия Абдуллоева ва омӯзгорони кафедраи тарбияи ҷисмонӣ зери роҳбарии бевоситаи мудири кафедраи мазкур, номзади илмҳои педагогӣ, дотсент Тошқул Намозов баргузор шуд. Дар мусобиқа дастаи волейболбозони донишҷӯдухтарони

Офарин!- романӣ германӣ

Давоми нақшачорабиниҳои варзишӣ бахшида ба Соли ҷавонон ва 20-умин солгарди Ваҳдати миллӣ аз 10-ум то 19-уми апрел мусобиқаи футболи хурд миёни донишҷӯписарони факултаҳои донишгоҳ анҷом ёфт. Бояд қайд кард, ки ба даври нимфиналии мусобиқа факултаҳои забонҳои романӣ-германӣ, иқтисодиёт, физика ва таърих роҳ ёфтанд. Ба даври финалӣ бошад, барои гирифтани ҷои 1-ум ва 2-юм факултаҳои забонҳои романӣ-германӣ

Конференсияҳои апрелӣ оғоз шуданд

Шурӯъ аз 17-уми апрел дар донишгоҳ чун анъана конференсияҳои апрелӣ оғоз гардиданд. Бахшида ба ин рӯйдоди муҳим ҷамъомади васеи ифтитоҳӣ баргузор шуд, ки дар он ректори донишгоҳ, академик Носирҷон Салимӣ ширкат ва суханронӣ намуд.

Мавсуф зимни баромади хеш, аз ҷумла, таъкид дошт, ки маърифатгоҳи куҳансол ва бонуфузи мо, ки макони

Тақвияти фаъолият тақозои замон аст

8 апрели соли равон дар маҷлисгоҳи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ бо иштироки вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон Нуриддин Саид, муовини аввал ва муовинони вазири маориф ва илм, намояндагони вазорату идораҳои дахлдор, сардорони раёсат, шуъба ва бахшҳои дастгоҳи марказии Вазорати маориф ва илм, роҳбарони муассисаҳои тобеи Вазорати маориф ва илм, ректорон ва директорони муассисаҳои

Айёми ҷавонист заминрову замонро!

Паёми табрикии ректори донишгоҳ,

академик Носирҷон Салимӣ ба ифтихори

ҷашни байналмилалии Наврӯз

Устодон ва донишҷӯёни азиз, муҳтарам кормандони донишгоҳ!

Басо хушоянду сурурбор аст, ки боз кишвари маҳбуби биҳиштосои моро фазои мушкбезу атромези баҳорӣ фаро гирифта. Баҳори Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳусну таровати тозаву беназиру дилпазир дорад ва ҳамагонро мафтуну болидарӯҳ месозад. Вуруди баҳор «бо сад ҳазор нузҳату ороиши аҷиб» оламу одамро бедору ҳушёр ва ба фаъолияти бобарор водор мекунад, ҳама ҷо шавқу сурур, созандагиву бунёдкорӣ авҷи дигар мепазирад.