Чароғе дар шаби торӣ, муаллим

Бахшида ба Рӯзи омӯзгорон ва Рӯзи забони давлатӣ факултаи забони англисӣ 5-уми октябр чорабинии фарҳангӣ доир намуд. Дар оғоз декани факулта Аъзам Байдуллоев аз бузургии шахсияти омӯзгор сухан гуфта, мавқеи забони тоҷикиро баланд арзёбӣ кард.

Мавсуф изҳор дошт, ки барои омӯхтани дигар забонҳо, пеш аз ҳама, дар сатҳи олӣ донистани забони модарӣ

Ҷомро бояд ба даст овард

Шурӯъ аз 29-уми сенябри соли равон мусобиқаи футболи хурд барои дарёфти Ҷоми вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷкистон, таҳти шиори «Варзиш барои ҷомеаи солим» идома дорад.
Дастаи футболбозони донишгоҳ дар гурӯҳи А-и ин мусобиқа мебошанд, ки бозии аввалро 29-

Хобгоҳи нав-туҳфа ба

ҷашни Истиқлолият

Дар арафаи 25-умин солгарди Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон ба шумораи хобгоҳҳои Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ боз як хобгоҳ зам шуд. Дар расми ифтитоҳи он вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон Нуриддин Саид ширкат варзид. Лозим ба ёдоварист, ки ин хобгоҳ солиёни зиёд дар ихтиёри ашхоси дигар қарор дошт.

Пешгирии ҷинояткорӣ вазифаи ҳамагонист

Асри ХХI ҳам оғоз ёфт ва ҳоло даҳаи дувуми он ҷараён дорад. Ҳаёти ҷомеаи башарӣ низ бо тамоми шебу фарози худ идома меёбад. Дар ҷамъияти мо решаҳои иҷтимоию иқтисодии ҷинояткорӣ асосан барҳам дода шудааст. Вале ба инкишофи бемайлони истеҳсолоти моддӣ, маданӣ ва шуурнокии одамони муосир нигоҳ накарда, рафтори ношоям ва

Сиёсати миллӣ чӣ гуна бошад?

Сиёсати миллӣ системаи чорабиниҳои ҳамаҷониба асосноккардашудаест, ки давлат дар соҳаи муносибатҳои миллӣ ба амал мебарорад. Мақсад аз он ҳимояи манфиатҳои миллӣ ва ҳалли зиддиятҳо байни умумиятҳои миллию этникӣ мебошад. Принсипҳои сиёсати миллӣ таҳлили илмӣ аз фаҳми эҷодии амалӣ гардонидани сиёсати миллӣ;

Эй ҷавон, боадаб бош…

Оре, адаб тоҷест, ки аз нури Илоҳӣ офарида шудааст. Шахсе, ки ин тоҷ дар сар дорад, дар ҳама ҷо сарбаланду болонишин ва соҳибэҳтиром аст. Мардум мегӯянд: «Сарчашмаи имон адаб аст». Бале, адаб ҳусни инсон ва ҷавҳари аслии ҳастии ӯст. Ба қавли шоир:

Боадаб бош, ки бузург шавӣ,

Ки бузургӣ нишонаи адаб аст.

Фарзандро нахуст дар оила ахлоқ бояд омӯхт

Агар ба таърихи фарҳангу адаби миллат бо дидаи таҳқиқ назар кунем, дармеёбем, ки ниёгони мо ба таълим ва тарбияи инсон таваҷҷуҳи хосае зоҳир мекардаанд. Дар асрҳои миёна тарбияи инсон ва такомули ғановати маънавии он ба ҷойи аввал баромад. Ин аст, ки дар баробари рушду ташаккул

Ҷавононро ватандӯст тарбия намоем

Фарзанд меваи дарахти умри волидайн аст. Волидон бо ҳазор орзую умед ҷигарбанди хешро тарбияву парвариш мекунанд ва ба камол мерасонанд, то дар даврони пирию хастаҳолӣ асои даст ва мадори тани эшон гардад. Президенти мамлакат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни яке аз суханрониҳои хеш