Баҳор имсол хуштар менамояд

Паёми табрикии ректори донишгоҳ, академик

Носирҷон Салимӣ ба ифтихори ҷашни Наврӯз

Устодони арҷманд!

Донишҷӯёни азиз!

Чандест, ки Ватани маҳбуби моро фазои атромезу мушкбез ва эҳёгари фасли ҳуснофарини баҳор фаро гирифтааст. Баҳор аз он боз ҳам шукӯҳманду дилписанд ва афсонагуна аст, ки ҷашни Наврӯз дар оғӯш дорад ва ин ҷашнест, ки таърихи куҳанро фаро гирифтаасту безаволию ҷовидониаш кайҳо собит гаштааст.

Шумораи наврӯзии «Навруста» чоп шуд

Дар арафаи Наврӯзи Оламафрӯз шумораи 1-уми маҷаллаи «Навруста» дар соли 2016 ба нашр расид. Дар нахустсаҳифаҳои шумора таҳти рубрикаи «Таҳқиқ ва таҳлил» мақолаи Мирато Комилов роҷеъ ба роҳҳои баргардонии масдарҳои забони анлисӣ ба забони тоҷикӣ ба табъ расидааст, ки барои тарҷумонҳои ҷавон аз манфиат холӣ нест. Ҳамчунин, мақолаҳои «Таъсири адабиёти англис дар Тоҷикистон» ва «Муқоисаи зарбулмасалҳои тоҷикӣ бо русӣ» зери ин рубрика рӯи нашр омадаанд.

Дар бахши шахсиятҳои шинохтаи ҷаҳон бошад, ин навбат дар хусуси ҳаёт ва эҷодиёти мусаввири нотакрори оламшумул Раффаэлло маълумоти муфид дарҷ гардидааст. Ҳамзамон, ду расми мондагори рассоми сатҳи ҷаҳонӣ Раффаэлло бо сифати баланд интишор шудааст.

Суҳбати ихтисосии рӯзноманигор Бахтиёри Абдураҳим бо тарҷумон ва адабиётшинос Ҷумъабой Азизқулов перомуни тарҷума ва махсусиятҳои он писанди хонандагон хоҳад гашт.

КУФР НЕЪМАТ АЗ КАФАТ БЕРУН КУНАД

Бо шукргузорӣ аз ҳаёти осоиштаи кунунӣ ҳар саҳар ба кор мебароям ва ин нуктаро пайваста ба шогирдон талқин мекунам, ки шукргузор бошанд. Шукр аз истиқлолияту озодӣ, тинҷию амонӣ, сулҳу салоҳ, серию пурӣ, ободии кишвар, хандаҳои беғаши кӯдакон, гулзору боғзорҳо, роҳҳои чун каф ҳамвор, бунёди биноҳои истиқоматию мактабу боғчаҳо ва ғайра. Барои мо бояд саҳифаҳои таърихи солҳои навадуми садаи бистум чун оинаи ибрат бошанд. Мо бояд ба дирӯз нигаҳ карда, фардои худро бисозем. Ба қавли Мирзо Бедил:

Тоҷикон миллати муваффақанд

Муддатест, ки тавассути расонаҳои хабарӣ ва сомонаҳои интернетӣ баҳсу муколама атрофи  зарурати ворид намудани тағийроту иловаҳо ба Қонуни асосӣ – Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон идома дорад. Вобаста ба мазмуну муҳтаво метавон онҳоро ба ду гурӯҳ  ҷудо намуд. Гурӯҳи аввалро таълифоте ташкил медиҳанд, ки ворид намудани тағийроту иловаҳоро саривақтӣ, зарур ва мувофиқ ба талаботи рушди ҷомеа дар замони муосир медонанд. Ба гурӯҳи дуввум

Народ верит в религию истинного ислама….

В 90-е годы страна пережила страшную братоубийственную войну, которая унесла жизни многих десятков людей, в том числе и молодёжь. Они были чьи - то сыновья, дочери, жёны и мужья, которые могли бы принести действительную пользу в развитии нашей республики.

В настоящее время государство во главе Президента Республики Таджикистан Эмомали Рахмоном создаёт все условия для развития интеллекта подрастающей молодёжи, понимая, что будущее страны в их руках.

РОСТИРО ЗАВОЛ НЕСТ

(ҷавоб ба мусоҳибаи Муҳиддин Кабирӣ бо хабаргузории олмонии Deusch Welle)

Истиқлолияти давлати  Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дар ин замина гузаронидани ислоҳоти гуногуни соҳаҳои ҳаёт имконият ба вуҷуд овард, ки давлат ва ҷомеа ҷиҳати густариши худ ва сохтмони давлати демократӣ ва ҳуқуқбунёдро пеш гиранд. Маҳз дар ҳамин замина дар ҷумҳурӣ имкониятҳои зиёди рушд ва таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон қонунан кафолат меёбанд.

Тоҷикон фирефтаи дасисабозон намешаванд

Шиддат гирифтани равандҳои сиёсӣ, бархӯрди андешаҳо, гуногунфикрӣ ва манфиатҳои мухталиф, зиддиятҳои иҷтимоӣ ва  бӯҳронҳои  ҷомеаҳои гуногун инсониятро дар руёрӯи чолишҳои мураккаб қарор додаанд. Таҳлили афкори иҷтимоии ин ҷомеаҳои муосир имрӯзҳо аз ҷониби коршиносону таҳлилгарон дар робита бо ин мушкилот гоҳо объективона ва гоҳо субъективона дар вобастагӣ ба вусъати тафаккур ва сатҳи ҷаҳоншиносию ҷаҳонбиниашон рӯи кор меоянд.

КӮРИ ХУДУ БИНОИ МАРДУМ: Ё ЧАРО РАҲБАРИ ҲИЗБИ БАРКАНОРШУДАИ ИСЛОМӢ М. КАБИРӢ ПЕШРАФТИ ТОҶИКИСТОНРО ДИДАН НАМЕХОҲАД?

Мусоҳибаи раиси ҳизби мамнӯъшудаи наҳзати исломии Тоҷикистон  Муҳиддин Кабириро хабаргузории рақами аввали Олмон – Deusch Welle дар хусуси баста шудани ҳизб ва дигар масоили вобаста ба он нашр намудааст, ки хонанда пас аз мутолиаи он ба андеша фурӯ мераваду мақоли маъмулии «Дузди зӯр соҳиби говро бастааст» ба хотираш меояд. Наход инсон то ба ҳамин дараҷа инсофу дину диёнати хешро фурӯхта, чунон ҳарф занад, ки вай ва ҳаммаслаконаш моҳи бе айб бошанд? Дар мусоҳиба